دوازدهم
ژوئن روز جهانی
لغو کار کودک مبارک!
بدون
جنبش اجتماعی و
حضور زنده و پویا
در جامعه، پیشرفت
غیرممکن است.
دوستان،
همکاران و کودک
دوستان، قبل از
هر چیز روز جهانی
لغو کار کودک بر
همهی شما که دل
کودکیتان هنوز
میتپد، یا دلتان
برای کودکان و
دفاع از حق کودکیشان
میتپد، مبارک!
سیزده
سال پیش در چنین
روزی، من از همین
جایی که الان نشستهام،
شاهد یکی از زیباترین
صحنههای مبارزاتی
جهان معاصر از
منظر طبقهی کارگر
بودم. آن روز افتخار
همگامی با نمایندگان
کودکان کار جهان
و رژهی اعتراضی
آنها برای لغو
کار کودک را داشتم؛
آن روز نه تنها
سالن بزرگ اجتماعات
سازمان جهانی کار
زیر قدمهای کوچک،
اما پُر توان کودکان
کار که همصدا فریاد
میزدند: "بسه دیگه
استثمار، بسه دیگه
دستهای زخمی از
کار؛ کودکان تحصیل
میخواهند و آزادی!"
لرزید، بلکه دل
میلیونها انسان
هم در سراسر جهان
به خروش افتاد!
امروز
اما زمین چمن و
سالن اجتماعات
از فریادهای رسا
و حقطلبانهی کودکان
خالی بود، حتی
برنامهی محدود
یادبود "آی ال او"
به مناسبت آن روز
عزیز و فراموش
نشدنی هم به هزار
و یک دلیل برگزار
نشد! و دل من، به شدت گرفت.
در طول این چند
روز، در این جا،
دیدن لخ والساهای
سفید و سیاه و زردپوست،
تلاش برای از محتوای
مبارزاتی خالی
کردن امر لغو کار
کودک و حقوق انسانی،
به شدت آزار دهنده
بود. تنها تسکین
این آزار، همصحبتی
با تعداد اندکی
از کارگران پیشرو
و معترض حاضر در
این اجلاس بود.
امروز
در شرایطی روز
جهانی لغو کار
کودک و خاطرهی
رژهی جهانی نمایندگان
کودکان کار جهان
را گرامی میداریم،
که علیرغم پیشرفتهای
چشم گیردر تقلیل
تعداد کودکان کار
و به ویژه بردگان
قرض، در کشور ایران
شاهد سیر صعودی
به انقیاد کشیده
شدن کودکان و استثمار
جثههای نحیف آنها
هستیم. طرح "استاد
- شاگردی" که مدتی
است از طرف وزارت
کار به مرحلهی
اجرا در آمده،
چیزی جز بردگی
آشکار کودکان نیست؛ تجارت
کودکان در ایران
نیاز به در راه
مدرسه دزدیدن آن
ها هم مثل کشورهای
دیگر را ندارد،؛ کودکان به
ساده گی در میدان
های جنوب شهر خرید
و فروش می شوند.
طرح
جدید بیمه کردن
کودکان کار در
ایران هم چیزی
نیست جز پایین
آوردن سن کار کودکان
به طور رسمی و وسعت
یافتن دور تسلسل
و شور بختی استمار آن
ها. در کشور ایران
زمزمه،طرح هایی
مثل پوشاندن اونیفورم
به کودکان
کار، زیر پا گذاردن
کلیه دست آوردهای
طبقه کارگر از
150 سال پیش تا کنون
در زمینه دفاع
از حق کودکی و تصویب
کنوانسیون ها و
قوانین به نفع
کودکان است.اینها
مشتی نمونهی خروار
از بی حقوقی مطلق
کودکان در ایران
است.
خبر خوش
اما این است:جنبش
زنده است، و مبارزه
جریان دارد، و
این کلید در باغ
است. عین جمع دل
های پراکندهی
ما.
وقتی
برای سکوت نمانده
است. کودکان ما
استثمار میشوند،
خرید و فروش میشوند،
طعمهی باندهای
قاچاق میشوند،
در صنعت سکس به
کار گرفته میشوند
و... قصهی پُر غصهای
که همچنان تداوم
مییابد. باید کاری
کرد! در گرامیداشت
یاد و خاطرهی عزیز
کودکانی که زیر
چرخ دندههای استثمار
و قوانین کودک
آزار در ایران
خُرد میشوند و
جان عزیز میکاهند،
نه یک دقیقه سکوت،
که فریاد اعتراض
بی وقفه لازم است.
با ما همصدا شوید،
به کمپین لغو قوانین
کودکآزار در ایران
به پیوندید. بیایید
همصدا فریاد بزنیم:"یک،
دو، سه، رنج و کار
بسه، بچهها همه
سوی مدرسه!"
به امید
همقدمی شما در
رژه علیه کودکآزاری
در ایران
سوسن
بهار
دوازدهم
ژوئن 2014 - ژنو
WWW. darvag.com